![Pinterest](https://pinterest.com/pin/create/button/?url=https://www.radiandradi.com/linci-dy-rrefim-nga-ilir-demalia-dhe-ilir-seci/&media=https://www.radiandradi.com/wp-content/uploads/2017/09/22053161_10212441264259381_1089133892_n.jpg&description=Sot, tek po rrëmoja disa foto, më doli para kjo foto me mikun, njeriun me bon-sens, me një kulturë, kujtesë dhe oratori të admirueshme, aristokrat dhe "rrugaç", fisnik dhe "aventurier". Bisedonte me të njëjtin përkushtim si me kryeminstrin dhe lypsarin; recitonte përmendsh Bodlerin ){kind=link}
Mosmirnjohja asht vesi ma i keq thotë Shekspiri.
Shoqëria jonë jo vetëm po i harron,
por dhe po mundohet t’i harrojë ata
që u përballuan me të keqen denjësisht apo edhe ma keq,
duke u munduar t’i shantazhojnë dhe denigrojë
përmes ish spiunëve e shërbëtorëve të së keqes dhe krimit të djeshëm,
si shërbëtorë të së keqes dhe mafjes politike të sotme.
Shoqërisë shqiptare i mungon koshienca dhe boshti moral…
ilir demalia, 25 shtator 2017
Linci –
rrëfim nga Ilir Demalia
Sot, tek po rrëmoja disa foto, më doli para kjo foto me mikun, njeriun me bon-sens, me një kulturë, kujtesë dhe oratori të admirueshme, aristokrat dhe “rrugaç”, fisnik dhe “aventurier”. Bisedonte me të njëjtin përkushtim si me kryeminstrin dhe lypsarin; recitonte përmendsh Bodlerin por dhe K. Th. Spirin; këndonte dhe kanconetat italiane të viteve ’30 po edhe Çelentanon, apo edhe Beatlles; edhe këngët e Dekadave të Majit…
Tallej me të gjithë, por më shumë me veten. Njeriu që vetëm buzëqeshte dhe shpërdoronte paranë dhe jetën sikur jetonte ditën e fundit…
Ja kështu e jetoi dhe jetën që në rininë e tij, si rrebel që duhet të shprehte dhe bënte gjithçka sikur kishte ditën e fundit, kështu në internim, në burg dhe në liri.
Ky ishte Sokol Ngjela, siç njihej nga ne të gjithë: Linci.
Më mungon i dashur mik dhe kujtoj e qesh me kujtimet tona.
Kokfortësia e Sokol Ngjelës
nga Ilir Seci
Disa ditë mbasi ishte vra Azem Hajdari, Sokol Ngjela ishte në një kafe në Tiranë, kur në tavolinën ngjitur ulet ambasasori i OSBE-së Dan Everts, bashkë me disa të huaj dhe po flitnin anglisht.
Sokoli u thotë anglisht: “Zotni Everts ne të sollëm këtu për të na ndihmuar në demokratizim, e jo për të na vrarë!”
Everts dhe shokët e tij heshtën… Mbas pak ata ia fillojnë prap bisedës, por kësaj rradhe frëngjisht. Sokoli ia përsëriti të njejtën fjali në frëngjisht… Everts me shokët e tij sërish heshtën… Mbasi ndejtën edhe pak e fillojnë prap bisedën, po kësaj here në gjermanisht…
Sokoli me ton ua thotë të njejtën gjë edhe gjermanisht…!!!
Ambasadori Everts, pa çpa… dhe u ngrit nga ai lokal së bashku me miqtë dhe shkoi diku tjetër…
Një detaj i vetëm nga jeta e Lincit, që unë e njihja si Sokol Ngjela!
Marrë nga Muri i fb i Ilir Demalisë, 25 shtator 2017