Kultura e heshtjes e një brezi uzurpatorësh…*
nga Romeo Gurakuqi
Këto dy foto janë bërë në Tiranë në vitin 1938, gjatë një shfaqjeje teatrore.
Aktorja kryesore është halla ime, Karmina Gurakuqi, asokohe studente Institutit Femnuer “Nana Mbretneshë”, e cila më vonë e ushtroi profesionin e mësueses në Tiranë, Vlorë, Elbasan dhe së fundi në Shkodër.
Jemi 6 vite para se në Tiranë të zbrisnin turmat e armatosura që do të shkatërronin një qytetërim dhe një jetë të tërë arsimore, kulturore dhe shkencore, të ngjizur me mjaft sakrificë dhe plot me dije, në tre dekada, në kryeqytetin e Shqipërisë së re.
.
Pothuajse e gjithë shoqëria intelektuale, arsimore, kulturore dhe klasat e mesme e këtij qyteti, do të fshihen nga ekzistenca dhe mundësia e jetës aktive, në harkun kohor 1945-1952.
Personazhe të rinj politikë do të dalin në skenë, të cilët do mbjellin kulturën e shkatërrimit të pamëshirshëm të çdo arritjeje pararendëse të shoqërisë kryeqytetase.
Edhe pse kanë kaluar 7 dekada dhe brezat e rinj të prodhuar nga këto personazhe kanë kohë që shkojnë në teatro, fara e rrënimit të paarsyeshëm që mbolli ai brez uzurpatorësh, kultura e heshtjes dhe e mungesës së kurajos ndaj ligësisë, vazhdon të rishfaqet në sjelljet e nuklit politik dhe shoqëror, që u ngjiz në këtë kohë të rremujshme.
.
Marrë nga Muri i fb i Romeo Gurakuqit, 27 Mars 2018
*Titulli është i Radiandradi.com