Kur Lasgushi mendohej i vdekur prej kohësh…
nga Lavdie Mato
Meqë po lexoja dy-tre shkrime të mira për Lasgushin, po shtoj edhe unë nja dy gjëra të vogla nga kujtimet e mia!
Unë kam dhjetra kujtime që më vijnë në mendje në momente të caktuara, shumica të gjymtuara nga koha dhe andrrallat e saj!
Gjashtë muajt e verës, Lasgushi, para se të dilte në shetitjen e mbrëmjes buzë gjolit, e të fliste “me Perëndinë”, ai kthehej çdo natë në shtëpinë tonë dhe bisedonte me mua… e më tregonte e më tregonte pa pushuar historitë e jetës se tij!
Kishte ardhur, çuditërisht, një trupë artistike nga Kosova. (nuk e mbaj mend vitin).
Lasgushi mori biletë edhe për mua, edhe për Ninën, vajzën e madhe; Maria ishte në Tiranë me Nafijen, kurse Nina punonte mësuese në Starovë, që të ishte me babanë edhe më gjatë.
Ndërsa shfaqja vazhdonte, një djalë i ri, gazetar kosovar (atëhere ia dija emrin), po kërkonte e po pyeste nëpër rreshta i hallakatur, sepse kishte marrë informacione kundërshtuese lidhur me Lasgushin! Dikush ose disa i kishin thënë me plot gojën se Lasgushi kishte vdekur(?!?) e dikush tjetër, me pëshpërimë i kish treguar se Lasgushi jo vetëm ishte gjallë, po ishte aty në sallë e po ndiqte shfaqjen.
Me sytë që i shkëndijonin po pak të trembur disi i ngazëllyer, (sikur e kam në sy), për surprizën që e priste, ai u afrua, e përqafoi Lasgushin.
Ai e njohu edhe me në të dyja (mua më paraqiste kudo si mbesën e tij e kërkonte ta thërrisja Dajo), si filloi ta “bombardonte” me pyetje pafund! Midis të tjerash, i tha që i kishin thënë edhe se: “Lasgushi ka vdekur!”
Anembanë nesh gëlonin spiunët!
Qyteti (intelektualët), zjeu shumë kohë për këtë ngjarje…
Lasgushi e donte shumë Kosovën. Edhe Poema e tij e fuqishme për Kosovën, e shpreh këtë!
P.s. Lasgushi e kish lënë me gojë që të varrosej në Pogradec! Jashtë në rrugë dëgjova Sotir Andonin(?) me Dr. Miston që bisedonin të pasigurtë për ndodhinë kur u tregova se ç’kishte ngjarë…
Marrë nga Muri i Fb i Lavdie Matos, 27 dhjetor 2022