Shkò Meshàr – Poezi nga Gjosho Vasija
“Meshari” i Gjon Buzukut, libri i parë i shkruem në gjuhën shqipe, u ekspozue për nji periudhë njimujore në eksponatet e Bibliotekës Kombtare… Ishte me të vërtetë nji emocion i veçantë me e pa at libër të randë, e të motshëm 500 vjeçar, aty mes xhamash ku dëshmohej e shkrueme nji gjuhë e lashtë, shumë e lashtë… nji gjuhë e vetmueme dhe e pashoqe e kësaj bote të madhe… Pikërisht ky fakt dhe kjo ngjarje e ka prekë edhe shpirtin e nji artisti si Gjosho Vasija, dhe ndoshta para lamtumirës së tij të fundit na ka dhurue kët perlë poetike kushtue Mesharit…
Të falemnderës Gjosho, për shumë të qeshuna dhurue prej teje, po në veçanti për kët dashni fisnike të shprehun aq amël ndaj gjuhës shqipe!
jozefradi…
Shkò Meshàr
Udha e mbarë se t’erdhi ora
me u kthye prap n’Vatikan,
ç’po na dridhet zemra e dora
tash që del prej vendit tand…
Nuk ke faj “Meshar” i Gjonit
jashtë të nxorri historia,
fjalët Tueja si ujë kronit
nuk i donte osmanllia.
E prandej mërgimin ndoqe
dole tej Adriatiku,
me u rradhitë me shokë e shoqe
n’Vatikan ku s’ish rreziku.
Udha e mbarë “Frytmadhi” Gegë,
s’ke ma leje, veç nji muej,
e dij, malli ka me t’djegë
mor për tokë, për mal e ujë,
n’pesqind vjet loti t’asht pjekë
tue ndej larg me vllazën Tuej.
Por me shpresë se për mbas sodit
ktu lirija do t’marrë shndet,
kà m’u zbutë kjo qenie e Zotit
e me t’mbajtë në gji të vet…
Udha e mbarë “Libër ngallnjyes”,
ke marrë vlerë n’gjithë botën mbarë,
mos harrò, kushdo që të pvesë
thuej Meshàr, un jam shqiptar.
Gjosho Vasija 8.12.2012
Lavdie Mato
“…Nji gjuhë e vetmueme, e lashtë, e pashoqe…!” … love it!
(Marrë nga Muri i fb 4 prill 2014)
Osmon Kaceli
Me t’vërtetë perlë…
Ashtu si thu ti Jozef, unë kam mbushë sytë me lot, kur ma recitoi me atë zà melodioz, e me pasionin që e karakterizonte Gjoshon! I shndritën sytë nga gëzimi, kur unë i shpreha pëlqimin duke ia quejtë “nji perlë poetike” që e meritonte Meshari”!
(Marrë nga Muri i fb 4 prill 2014)