Brohorimë për Presidentin e Ri…
nga Jozef Radi
Nga çasti kur veshi ma kapi emrin e Ilir Metës si President i mundshëm i Shtetit Shqiptar, s’mendova tjetër veçse kjo ishte një nga shakatë e rradhës të politikës shqiptare! Kjo, jo pse ishte e pamundur zgjedhja e tij, as pse figura e Metës nuk i ka të gjitha cilësitë për të qenë i Tillë, bile mundem të shtoj jo vetëm President i Shqipërisë, por të dhënat e tij dhe mënyra se si po operohet në kët botën e sotme, ai mund të marrë me siguri ndonjë përmasë edhe më të gjerë e më të lartë se President i këtij shteti tashmë tejet të vogël, për gjigandët e veprimit. Ajo çka nuk e mora vesh mirë, ishte fakti nëse ai u zgjodh pa u propozuar, apo u propozua dhe s’kishte më asnjë nevojë për t’u votuar mbasi çka ishin deputetë në sallë e kishin gati brohorimen. Gjithashtu, s’e kuptova pse gjithë “ky aksion me goditje të përqëndruar”, dhe s’iu la kohë as për ta trajtuar pak me lezet figurën e tij, as iu gjet ndonjë rival qoftë i mefshët apo formal për ta justifikuar edhe për sy e faqe të hallkut, trajtën më gazmore të zgjedhjes Presidenciale në kryeshtetin e shqiptarëve…
Kështu, me rradhë të shtrënguara dhe grusht bashkuar rreth Partisë, asaj partie që i lindi dhe i shumoi bijëzat e veta, le t’i rikthejë në gjirin e vet bijtë plangprishës. Le ta vazhdojmë brohorimën e “fitorjeve të mëdha” edhe për 46 vite të tjera; dhe të mos harrojmë asnjëherë se “armiqtë e klasës” mbetën shumë më të këqinj se sa ne i kishim shpallur, kurse imperializmi dhe kapitalizmi shumë më të mirë se sa ne i kishim sharë…