Debat mbi Judaizmin: Ariana S. Bino – Dhimitër Kristo

Mbi Judaizmin dhe konfliktin midis Testamentit të Vjetër dhe të Riut!

Ariana Strati Bino (D.Mendimit)

Judaizmi është një ndër fetë e para dhe më të vjetra në tëre historinë e besimeve. Judaizmi është feja e parë monoteiste në historinë e besimeve. Historikisht judaizmi u paraqit nga fundi I mileniumit të dytë p.k në veri të Sirisë së sotme, por historia e mëvonshme e Judaizmit është e lidhur me territorin e Palestinës respektivisht Lindjen e Mesme. Judaizmi është i lidhur me qytetin e Jerusalemit e veçanrisht me popullin Izraelit. Judaizmi për shumicën e hebrejve nuk ishte dhe nuk është vetëm fe, por para së gjithash është mënyrë e jetës dhe një pjesë e kulturës e cila ka ruajtur një rol mbijetimi, kombëtar dhe shpirtëror. Pikërisht si faktor i tillë mbijetimi, Judaizmi ka bërë që hebrejtë ta konsiderojnë veten e tyre “si popull i zgjedhur prej zotit”, dhe me kët pikpamje të ruajnë identitetin e tyre kombëtar. Judaizmi përveç ndikimit që ka ushtruar te hebrenjtë, ka dhënë një ndikim me rëndësi edhe në fetë e tjera e kjo vlen veçanërisht për dy fetë e mëdha botërore: Krishterimin e Islamizmin. Një çeshtje tjetër me rëndësi është antagonizmi i kohë pas kohshëm midis judaizmit, kristianizmit dhe islamizmit. Është fakt i pamohueshëm se kristianizmi në fillim ishte një sekt i judaizmit dhe se Besëlidhja e Re (Dhjata e Re) është e lidhur në shumë pikpamje me Besëlidhjen e Vjetër (Dhjatën e Vjetër) apo me Biblen Hebraike.
Judaizmi është ndër fetë e rralla e ndoshta edhe e vetmja, e cila me sukses diku më pak, e diku më shumë i ka bërë ballë një periudhë të gjatë historike, presioneve të shumta, aq sa që disa shkencëtare janë të mendimit se judaizmi mbështetet në struktura jashtë historike…
Shkrimi i shenjte i Judaizmit dhe i Judaistëve, është Bibla Hebraike (Dhiata e Vjetër), e cila quhet Tora dhe ndahet në tri pjesë kryesore:
a)Tora – apo ligji në të cilin janë përfshirë librat e Moisiut
b)Libri i numrave dhe
c)Libri i ligjit të përtërirë.
Tora është libri më i vjetër i Shkrimit të Shenjtë të Judaizmit, i sajuar në shek. XII p.K dhe në të janë të paraqitura pikëpamjet kryesore dhe e bëjnë si fe monoteiste. Sipas Torës, në botë ekziston një zot i vetëm dhe i amshueshëm i Jahëve apo Jehova, i cili e ka krijuar dhe e drejton botën. Në literaturën fetare dhe në fenë Judaiste rëndësi të madhe ka edhe Talmudi që d.m.th mësim ose studim, dhe i cili është sajuar gjatë shek IV-V të m.K.
Në Talmud në përgjithësi janë të shënuara normat që kanë të bëjnë me jetën kombtare dhe fetare të hebrejve siç janë çeshtja e Besëlidhjes bashkëshortore, agjerimi, festat, ritualet, gjërat e shenjta etj.
Strumbullari i besimit Judaist është besimi në Jehovën apo Jahvën si një dhe i vetmi zot i amshueshëm, krijues dhe drejtues i botës… në kët qëndron thelbi i monoteizmit Judaist. Sipas teologjisë judaiste nuk është e lejuar që të përmendet emri i zotit për shkak të respektit, dhe në vend të emrit Judaistët përmendin sinonimet për zotin si: “I shenjti”, “Zotria”, “Krijuesi” apo judaisht “Adonai” etj. Sipas teologjisë Hebreje për Zotin nuk mund të dihet asgjë dhe ai është enigmë, por për të duhet besuar se ai gjindet çdo kund dhe ai me vullnetin e vet ndërhyn dhe i drejton ngjarjet. Gjithashtu sipas këtij botkuptimi zoti ka vendosur që hebrenjtë t’i shpallë pjestarë të një populli të zgjedhur dhe ai ka bërë Besëlidhje me ta. Në bazë të kësaj besëlidhjeje dhe në bazë të mësimeve të Torës dhe Talmudit dalin obligimet e çifutëve ndaj zotit dhe Besëlidhjes me të. Lutjet drejtuar zotit bëheshin në një tempull të veçantë, por ai tempull izraelit ishte rrënuar në shek e VI p.K nga ana e babilonasve e më vonë në shek. I m.K. (viti 70) nga ana e romakëve, atëherë filluan të ndërtoheshin objektet e veçanta të kultit të quajtura “Sinagoga”…
Le të hidhemi pak te Dhiata e re apo Testamenti i Ri. Pse nuk pajtohen dy testamentet bashkë?
Jezusin, kur ne lexojme ungjijtë e shohim të përdorë shpesh vargje nga Testamenti i Vjetër; më shumë nga libri i fjalëve të urta. Jezusi ishte një semit, megjithse Bibla e jep më shumë si një romak, apo grek!! Jezusi u romanizua për t’iu përshtatur një populli romak, grek apo semitëve të romanizuar.
Bota romake ishte mësuar t’i hyjnizonte udhëheqsit e saj, madje edhe vetë Cezari ishte tashme zyrtarisht “Zot”.
Kur feja e krishterë filloi të përhapej në Siri, Azinë e vogël, Greqi, Egjipt, Romë dhe në Europën Perëndimore, duhej që t’u përshtatej dhe të mbijetonte.
Për të mbijetuar kjo fe, Jezusit nuk i mjaftonte statusi që kishte; si një profet, por duhej të hyjnizohej dhe të shkonte në gradën e Tamizit, Adonisit, Atisit dhe në gradën e gjithë zotave që kishin fituar tepër terren në ato vende… Jezusi nuk mund të lihej mbrapa Zotave të tjerë që kishin vdekur dhe kishin kaluar në Botën e Nëndheshme duke mundur djallin dhe duke u ringjallur me diellin në krahët e tyre.
Jezusi nuk do të qe më një “Mesi” në kuptimin e vjetër të fjalës, ashtu si ishte Davidi, apo Sauli para tij, por një “Mesi Bir i Zotit”! Kisha arriti deri aty sa të ndryshonte edhe domethënien e Pashkës Hebraike, e cila përkujtonte daljen e popullit Izraelit nga skllavëria në liri; Kisha vendosi një Pashkë tjetër që kishte domethënien e Ringjalljes së Jezusit apo më sakte kishte domethënien e riteve të pranverës që festoheshin në nder të zotave paganë.
Nga erdhën shkrimet e Testamentit të Ri?
Në vitin 303 m.K. perandori pagan, Deokleciani kishte vendosur të shkatërronte të gjitha shkrimet e krishtera që mund të gjendeshin.
Si pasojë shkrimet e krishtera sidomos në Romë ishin zhdukur, por kur Konstandini porositi versionin e ri të këtyre shkrimeve, kjo u dha mundësinë disa personave të redaktonin dhe të bënin ndryshime sipas dëshirës së tyre në tekste… kjo do të mjaftonte që në vitin 325 m.K të mblidhej një këshill në Nikea dhe të vendosej që Jezusi ishte një Perëndi i dalë nga Perëndia.
Normalisht që edhe pas Këshillit të Nikeas kishte shkrime që nuk u pajtonin me atë çfarë u vendos në atë Këshill, por Kisha përndoqi idhtarët e tjerë dhe deklaroi hyjninë e Jezusit…
***
Tani mund t’i përgjigjem edhe pyetjes se pse nuk pajtohen dy testamentet e Biblës; Testamenti i Vjetër u shkrua nga semitë, ndërsa Testamenti i Ri u shkrua nga persona të romanizuar që deshën të vendosnin një barazi midis Jezusit dhe perëndive pagane të tjera…
Më kujtohet kur isha e vogël, babai na ka treguar se në shtëpinë tonë, kuptohet në qilarin e shtëpisë, kanë jetuar për disa muaj, mbas pushtimit të vendit nga gjermanët një familje çifute: burrë, grua dhe një djalë i vogël, rreth 8-10 vjeç. Më vonë, me ndihmën e njësitit gueril të qytetit i larguan drejt Greqisë. Për disa kohë familjet mbajtën letërkëmbim, por me ardhjen në fuqi të qoftëlargut, ku korespondenca censurohej dhe ku Izraeli qe shpallur si armiku i kombit, marrdhëniet midis familjeve u ndërprenë. Këtë e kam mësuar mbasi si fëmijë kurioz që isha, “nxirrja të vdekurin nga varri” siç më thoshte babai, gjeta edhe disa foto dhe libra me shkrime në hebrisht…

Raporti historik i vështirë midis Çifutëve (kennanit) e Joçifutëve (gojim)

Dhimitër Kristo (D.Mendimit)

Shkrimi juaj është vërtet mjaft interesant, si edhe shpjegimet e zonjës Ariana, por me keqardhje shoh se keni dhënë vetëm opinionet tuaja pozitive, dhe jo ato negative të një populli, që nuk është rastësi  konflikti me fqinjët e tij dhe më gjerë. Eshtë fakt, që janë bërë publike vetëm “arritjet” e këtij populli, por nuk janë dhënë edhe arsyet se pse urrehet kaq shumë në shekuj ky popull, nga të tjerë, nga fqinj dhe me gjerë? Me sa kam njohuri unë, te më falë zonja Ariana, por Talmudi cifut, i cili është në dy variante, dege, ai i Jeruzalemit dhe dhe ai i Babilonisë. Hebrejtë besojnë në mitin e ngritur nga ata vetë se ështe libri më i vjetër në historinë teologjike, para Dhjatës së Vjetër dhe të Re, Ungjillit kristian (orthodhoks) dhe Kuranit musliman. E verteta historike flet krejt ndryshe, ku çifutët (me të drejte turqisht përkthehet, të qelbur dhe të pistë, pasi tërësisht Talmudi vë detyra për çdo çifut dhe e lidh jetën e përditshme me banjën dhe nevojtoren në shqip, dhe aty jepen sjelljet standarte që duhet të bëjë dhe kryjë çdo çifut gjate ditës, me kryerjen e nevojave fiziologjike dhe me gjerë, (të cilat do i trajtoj me poshtë), pasi para çifuteve në atë zonë kanë qenë asirianët, babilonasit më vonë dhe egjyptianët, të cilët kanë pasur besim politieist, dhe shumë, shumë vonë, rreth mijëvjeçarit të 10 deri në atë të 4 p.K. filloi një tendencë për monoteizmin, që duhej të kalonin edhe 4.000 vjet të tjerë për të arritur në monoteizmin e Jezusit në vitin 0. Pra, ata pa të drejtë ia atribuojnë vetes vendin e parë në monoteizëm, pasi edhe Moisiu, është vërtetuar së fundmi se ka qenë një prift egjyptian mjaft i shkolluar dhe me dije të gjera nga shkolla e qytetit të Heliopolisit në Egjypt, që për arsye të paditura deri me sot u shndërrua në prijës e lider shpirtëror i hebrejve (çifutëve) për t’ju trasmetuar atyre porositë e Zotit (në hebraisht Jehova) në malin e Sinait. Pra ai u trasmetojë gjithë bagazhin teorik që për kohën nuk e zotëronin të gjithë, por vetëm priftërinjtë, si shtresa më e civilizuar dhe e kulturuar e shoqërisë së asaj kohe.
Eshtë një popull i mësuar në shekuj me urrejtje ndaj kulturës së popujve të tjerë, pasi tallin, fyejnë dhe përçmojnë Jezu Krishtin, të ëmën e tij Shën Marinë, duke mos kursyer edhe epitetet më të rënda si: kurve e putanë, lavire e prostitutë, e dënuan Jezusin më tepër se hajdutin ordiner tjetër hebre që u fal, duke e cilësuar hajdut ordiner, magjistar, dhe e lane të vdiste “në një gjendje jashtëqitjeje të nxehtë”, një simbolike banale e racës çifute sipas Talmudit. Sipas tyre, njerëz mashtrues si Jezusi, duhen ndëshkuar në mënyrë shembullore, pasi ai etiketohet si “njeri i ndyrë dhe mashtrues dhe si të tillë ata nuk do të jetojnë as sa gjysma e jetës se të tjerëve (Jezusi u kryqëzua 33 vjeç) dhe vdekja e tij u duartrokit nga çifutët e ngazëllyer dhe të pabesë?!
Sipas ebrejve, çdo i krishterë dhe qytetar që nuk beson në fenë e tyre, do të shkojnë në ferr dhe do të dënohen aty përgjithmonë. Çifuti duhet t’i shkatërrojë librat e tjerë të krishterë dhe muslimanë, perveç Talmudit, qe sipas tyre “është i vetmi libër i bekuar nga Jehovai”???Rabini, prifti çifut debaton me Zotin dhe e mund atë dhe Zoti e pranon se rabini e ka fituar debatin??? Kur njeriu shpërfill fjalët e rabinit meriton vdekjen? Zoti e miraton rabinin që gënjen apo mashtron një grua, dhe kryen një marrëdhenie seksuale me të qoftë kjo grua çifute dhe aq me keq kur ajo është joçifute, përdhunimi i saj është i miratuar nga Jehovai çifut?! Kushdo që nuk ju bindet rabinëve meriton vdekjen dhe do të dënohet në zjarr me jashtëqitje në ferr? Zoti i tyre Jehova shpërblen gënjeshtarët e mençur çifute? Gruaja që ka pas marrdhënie seksuale me bishën, është e përshtatshme për t’u martuar me Rabinin, por gruaja që bën seks me dreqin (djallin), po ashtu është e përshtatshme për t’u martuar me rabinin çifut? Nuk ka asnjë lavire dhe prostitutë në botë që nuk ka ngelur pa bërë seks rabini Eliazar dhe këtë ia ka bekuar dhe miratuar Jehovai i tyre? Për t’a fyer dhe poshtëruar në maksimum figurën e Adamit (Ademit tek muslimanet) pohohet se ai, Adami ka patur marredhënie seksuale me të gjitha shtazët në kopshtin e Edenit? Asnjë rabin nuk shkon në ferr, por vetëm në parajsë? Joçifutet e thirrur ndryshe Gojim, nuk përfshihen në mbrojtjen e ligjit dhe të Zotit, prandaj Jehovai u ka ofruar paratë e këtyre Gojimëve të dënuar dhe mallkuar, duhet t’ju kalojnë si dhe pasuritë e tyre çifuteve, duke ligjëruar vjedhjen dhe poshtrimin, pasurimin e paligjshëm vetëm për çifutet? Çifutët bëjnë mirë të gënjejnë joçifutet, duke përdorur dredhi dhe gënjeshtra për t’i mbajtur nën zap joçifutët? Kur çifuti vjedh joçifutin, nuk do ketë dënim me vdekje. Atë send që cifuti ia vjedh joçifutit, mund ta mbajë dhe ta përdorë për vete?!
çifutet lejohen të plaçkisin dhe të vrasin joçifutet? Çifutët më të mirë duhen vrarë të gjithë?? Një milion arabë nuk vlejnë as sa një çifut?? Gjaku i një çifuti dhe një joçifuti nuk janë e njëjta gjë, i pari është i pastër, i dyti i mallkuar dhe i pistë (kjo përshkruhet në kahanën çifute dhe në filozofineë e Goldeshtajnit. Po e preku joçifuti veren, ai e bën atë pis, të papastër dhe ajo qelbet? Vera është e lejueshme vetëm për çifutet, sepse shumica e vjedhësve në krahinën e Pumbedithas, vendi ku është vjedhur rrushi nga joçifutet ka qenë çifutë dhe është e mbrojtur dhe e bekuar nga Jehovai i tyre? Nëse çifuti gjen një objekt të humbur nga joçifuti, ai (objekti) nuk ka nevojë që t’i kthehet joçifutit? Enët e joçifutëve i japin një shijë të keqe ushqimit që ata ziejnë në to? Fëmijët joçifutë janë jonjerëzorë por kafshë dhe shtazë (kjo është edhe arsyeja që ata vrasin sa më shumë fëmijë palestinezë?!) Antihumanizmi i tyre!!!! Vajzat joçifute janë në gjendje flliqësie (niddet) qysh nga lindja e tyre?? Joçifutët parapëlqëjnë seksin me kafshët dhe shtazët e tjera? (gënjeshtër më të madhe nuk më kanë dëgjuar veshët?!) Gratë joçifute janë emërtuar shtazë të ndyra, gomarica?? çifutët janë të gjithë hyjnorë, sepse kanë “bekimin” e Jehovajt të tyre? Nëse joçifuti e godet çifutin, atëhere ky joçifuti etiketohet “bastard” dhe duhet të vritet? Eshtë e lejueshme t’i mashtrosh, tallesh dhe nëpërkëmbësh jocifutet? Çifuti nuk ka nevojë që t’jua paguajë pagën me dite pune një joçifuti, dhe kjo nuk është e detyrushme dhe e dënueshme? Çifutët kanë status ligjor dhe hyjnor më të lartë dhe të padiskutueshëm se joçifutët? Nëse kau u hebreut, çifutit e çan kaun e joçifutit (kennanitit) me brire nuk ka përgjegjsi, kurse nëse kau i kenanitit çan me brirë kaun e çifutit gojimi (kenaniti) është i detyruar të paguajë dëmshpërblimin dhe pagesa duhet bërë plotësisht dhe jo me këste dhe për kohë të gjëtë. Çifutët miratohen të vjedhin, përdhunojnë, vrasin dhe të bëjnë ç’të duan me joçifutët.
Sipas këtij libri të gënjeshtert dhe te neveritshëm shifrat kur u do atyre qejfi zmadhohen deri në mënyrë përbindshme,  sikur gjoja romakët kanë vrarë e djegur në holokaustin e parë romak rreth miliona (miliarda???) fëmijë çifutë dhe në një vend tjetër 16 milionë çifutë janë mbështjellë dhe djegur së gjalli nga romakët në qytetin e Beharit??? Një gënjështër e tipit Fantomas, vazhdoi edhe gjatë Luftës së Dytë Botërore me 6 milion çifutë, gjë që nuk është aspak e vërtetë, pasi nuk përputhet në librat e gjendjes civile në fillim të Luftës së Dytë Botërore në qytetet evropiane ku ka patur popullsi çifute, por edhe për një fakt të thjeshtë se krematoriumet edhe sikur të punonin 24 orë në 24 orë, numri do te ishte teknikisht i pamundur 6 million, por aty ke 350 000 vetë.

Related Images: