Fjalë të vështira të një lamtumire…
Ermira Xhomaqi – Godo për Seit Xhomaqin
Atje ku dhimbjeve të tua u shtohen dhimbjet pafund për ata që s’i kemi më pranë,
Atje ku ndarja s’është veçse një tjetër horizont, e një limit i paanë.
Atje ku jeta e njeriut merr një tjetër kuptimësi,
Atje ku kam patur fatin e madh të jetoj e të rritem pranë mençurisë së tij,
Atje ku përkundem edhe sot në fjalët e këshillat e tij… e mbi të gjitha,
Atje ku ti, edhe 45 vjet pas Revoltës së Spaçit, kujtoje atë ferr si vendin më të mirë për ta njohur tjetrin, ku më e shndritëshmja e burrit prej tridhjetepesave ndjente kërcitjen e llozave, rënkimet e çelsave…
Atje ku bëheshe detyrueshëm “minatori më i mirë” e citoje vargje pafund në frëngjisht për të hedhur tej, krejt shijen e humbur të jetës…
Atje ku e keqja më e madhe që i ndodh njeriut në një çast të caktuar të jetës, nuk është ajo që ai pëson asaj dite, por ajo e mëpasmja, më e vështira që të bën të luftosh e të guxosh për ta rindërtuar jetën përsëri…
Atje ku njoh e shquaj më mirë atë ditë plot diell e dritë që zbriti ngadalë prej një tempulli për ty e të fali për vitet më pas çka ti kishe më të shtrenjtë: relievet e pafund të sfidave intelektuale, projektet e dosjet e radhës, e sikur të mos mjaftonin asnjëherë ato të cilat tashmë ishin kryer e realizuar, të tjera mbanin gjallë përherë tek ti, vizionin elegant, entuziazmin, gjithçka altruiste e plot dashamirësi…
Atje ku sot një curril loti më rrokulliset në faqe pa më marrë leje, e mikpritës më shfaqesh sërish…
.
***
Seit Xhomaqi, lindur më 5 maj 1940, në Bejkovë të Kolonjës, në një familje me tradita patriotike, mësuesi i ri i diplomuar në bio-kimi, kundërshtar i sistemit totalitar, arsye për të cilën arrestohet një ditë prilli të vitit 1975, për agjitacion e propagandë, dhe vuan vite të tëra në burgun e Spaçit. Pas internimit në fshatrat e Elbasanit, ku qëndroi deri në përmbysjen e sistemit komunist, altari i tij i fundit do të ishte Franca, një vend ku as e mira, as e keqja s’mund të braktisen aq lehtë sa dëshirojmë ne, e gjithsesi mund të gjesh së fundmi paqe e qetësi.
***
E kam pasur kaq të vështirë të gjej fjalët e lamtumirës për ty… Ashtu si fjalët e mirënjohjes sime të thellë që mbartin brenda copëza dhimbje e zemre. Të falenderoj pafund të më kesh dhuruar këtë vendstrehim të bekuar!
Pranë teje me mendje e me zemër xhaxhai im i paharruar, dy vjet pa ty!
.
Ex, 28 dhjetor 2020
.