Grushti i Pandit është për Edin nga Enkel Demi
Simboli i grushtit të ngritur lart është shenja e luftës së proletariatit. Ky simbol ka lindur në fundin e vitit 1923 dhe fillimvitin 1924, nga Rotfrontkämpferbund (RFKB – RFB), Ushtarët e kuq e vijës së parë, një organizatë paramilitare e Partisë Komuniste Gjermane (PKD). Gjatë Luftës së Spanjës ky grusht i afrohej tëmthit të djathtë të kokës, por në fund të saj u zhvendos afër shpatullës, deri në lëvizjet anarkisto-majtiste të viteve ’60, ku u përdor grushti i majtë.
Tash grushti përdoret nga komunistët ekstremistë dhe nostalgjikët e tyre, fjala vjen përdorej nga vëllezërit Kastro, Hugo Chavez, Kim Jong Un dhe Pandi Majko. Grushti nuk shpreh asnjë lloj simbolike të Luftës së Dytë Botërore, përveç simbolit komunist. Nuk është përdorur nga anglezët, francezët, amerikanët, legalistët, ballistët dhe jo nga të tërë partizanët. Baba Faja Martaneshi nuk e përdorte, Enver Hoxha është parë vonë me të, Mehmet Shehu e përdorte, sepse vinte nga Lufta e Spanjës. Kështu që shpjegimi i Pandit është shprehje e padijes – në rastin më të mirë, dhe gënjeshtër – në rastin më të keq.
Megjithatë Pandi Majko është një ish-kryeministër, ish-ministër i Mbrojtjes, njeri që ka dashur që vendi ynë të anëtarësohej në organizatën më antikomuniste të botës, NATO.
Ky udhëheqës i së majtës shpresoj se duhet duhet ta dijë që aspirata kombëtare e hyrjes në Europë nuk plotësohet duke i bërë qejfin komunistëve me prostatën e moteve, por duke dënuar publikisht diktaturën e tyre, duke realizuar dekomunistizimin e plotë të shoqërisë, si kërkon Këshilli i Europës. Mëkimi i këtyre simboleve është të vetizolohesh me ndërgjegje.
Përkulja e Ministrit të Drejtësisë para portretit të Enver Hoxhës në Skrapar është akt edhe më i rëndë. Zoti Nasip drejton një ministri, nga e cila burojnë ligjet për rehabilitimin e të persekutuarëve politikë, por dhe reformat integruese të këtij vendi. Si mund të lejohet kjo nga partia që Integrimin e ka kryefjalën e saj? Deputeti tjetër i kësaj force, ish-ministër i Brendshëm kish marrë osh të rinjtë e LRI-së dhe këndonte këngë partizane tek busti i Qemal Stafës: Bashkohuni shokë me ne në çetë… Ku me u bashku, o Luan? Te çeta e Babë Myslymit? Me Kajo Karafilin që ishte killer me pagesë si këta tipat e tritolit sot? Nuk dua t’i shfaqësoj krejt të rinjtë e LSI-së, por ndoshta nuk e dinë mirë historinë e vendit të tyre, ose jua kanë treguar keq, por Luan Rama nuk duhet të vazhdojë më me këto historitë e nostalgjisë, ose ta ndajë që preferon më shumë Markon.
Fotoja që të kall datën janë vogëlushët e Përmetit. Tmerr për ata të mitur, të veshur keq, skamnorë, por që të rriturit i nxjerrin me grusht mes vorresh. Të gjorët do kenë parë ëndërra me fantazma, me të vrarë të pocaqisur nga balta që rrëfejnë ndodhi tradhëtish, pabesie, luftrash që nuk i kryen dot.
Dhe tash është shefi i qeverisë dhe shumicës në pushtet. Më 29 nëntor bëri sikur nuk i pa, madje në Kuvend akuzoi si komunistin e fundit Sali Berishën. Sa herë çelet ky debat, del në dritë teza e komunistit të fundit. Kaq popullore është bërë kjo mbrojtje në formë mësymje, sa e edhe kryetari vuv i Bashkisë së Përmetit, e përdori në një intervistë mëngjezore. Janë keqkuptuar ata që kujtojnë se kryeministri është hedhës batutash. Kryeministri është në kokë të vendit, sepse duhet të drejtojë me seriozitetin e shtetarit, jo me cinizmin e statuseve në facebook.
Edi Rama ka rastin e artë të rrëfejë që nuk është komunist, nostalgjik që e ka kryer atëvrasjen ideologjike. Kjo është dita e tij për me tregu që nuk mendon si Pandi apo Luani. Ai ka gjithë pushtetin e duhur për të nxjerë jashtë ligjit komunistët, të ndëshkojë ata që përdorën fëmijët e Përmetit, e të nis me ligj dënimin e krimeve të komunizmit, të çelë dosjet e Sigurimit të Shtetit, të rehabilitojë politikisht dhe ekonomikisht shtresën e të persekutuarëve, të plotësojë atë çka kërkon Këshilli i Europës.
E kam vështirë ta besoj se ka për ta bërë një gjë të këtillë. Tek e fundit edhe atij duhet t’i kenë pëlqyer rrëfimet e xhaxhi veteranit te lapidari për 5 maj, megjithatë… shpresa vdes e fundit.
Marrë nga http://www.voal-online.ch 05.14.2014
Grushti në ballë e ka zanafillën e vet që në Revolucionin Francez dhe është një grusht që i drejtohet Qiellit, si shenjë proteste ndaj Krijuesit, si shprehje e asaj që njeriu nuk e njihte atë dhe i kërcënohej atij… Eshtë shumë më i vjetvr se sa thotë Zoti Enkel Demi…
Simbol i marrë hua nga ateistët rusë dhe komunistët e çdo lloji e race… Edhe ylli me pesë cepa është simbol komunist… përfaqeson njeriun – Mbretin e Universit dhe jo Hyjninë krijuese të qiellit dhe të tokës. Po të shihet njeriu si: katër gjymtyrët e tij dhe koka… del forma e yllit…
U përdor për të theksuar atë që Fuerbach-u e pati si postulat të tijin filozofik: Njeriu është zot për njeriun…