Kronika e fundit të paralajmëruar!
nga Gjergj Hani
Ashtu si një trup njerëzor shfaq simptomat e sëmundjes, po ashtu edhe shoqëria lëshon rënkimet e saj!
Çdo ditë shohim dhe dëgjojmë në një bombardim mediatik të paprecedent, kronologjinë e kronikës së zezë të mbushet me histori të një brezi të djegur! Ky është brezi i atyre që në vitet ’90 ishin fëmijë, dhe i atyre që kur hapën sytë në këtë botë, dëgjuan vetëm anën e rremë të “lirisë” t’u këndonte ninullat e saj mashtruese! Panë spektaklin e trishtë të “panairit të kotësivë” në tërë shkëlqimin e tij! Ku të dukesh ai që në të vërtetë nuk je, është kthyer në imperativ egzistencial, e që përpiqet të mbushë humnerat shpirtërore me fragmente vezulluese të një shkëlqimi të rremë material.
Mobilizimi total i dhunës e i mashtrimit, mbush të gjitha hapësirat e këtij spektakli kriminal që ai vetë prodhon! Kjo shkrëtetirë vezulluese është kaq imponuese e kaq influencuese për këto mendje të varfëra e të brishta, sa arrin të anullojë çdo alternativë humane që është e kundërta e saj! Siç është mirësia, bujaria, kurajoja e inteligjenca. Veti këto të fundit që ndihmojnë individin dhe shoqërinë të shohë përtej iluzioneve të arrivizmit material.
Kjo shoqëri e dhunshme, që duket aq triumfuese dhe e sigurt në vetvete sa shëmbëllen me harenë e marrëzisë, arrin deri aty sa të duket si pafajësi fëmijërore, ku ligji i vetëm i saj, duket se është perçmimi dhe mohimi i çdo ligji! Karakteristika e saj thelbësore është mohimi i shoqërisë, dhe triumfi i individit që guxon! Që është cinik e pabrerje ndërgjegje! Po shohim çdo ditë e me shumë që ky brez i djegur mbush faqet e kronikës së zezë me detaje të frikshme nënash që braktisin fëmijët, baballarësh që vrasin nëna e lenë fëmijët jetimë, fëmijë që i vënë zjarrin shtëpisë, helmojnë prindët e inskenojnë rrëmbime për të zhvatur një copëz nga ikona e të gjithëpushtetshmit Zotit Lek!
Këtu bëhet fjalë për një lloj tjetër kriminaliteti. Të ndryshëm nga ai që lind nga varfëria, mjerimi dhe disnivelet sociale! Ky është krimi i shkuma-party-it. Herojtë e rinj të këtij krimi janë anti-herojtë e moralit. Bij të familjeve të mesme e të pasura, që nuk e dinin se ishin të aftë të kryenin akte kaq mostruoze deri në çastin që i kryejnë ato! Nuk e di nëse më pas pendohen a jo, por fakt mbetet që bëhen të famshëm për një ditë e shtyjnë të tjerë që t’i imitojnë në çmendurinë e tyre.
Nuk mund të themi nëse u shtynë nga varfëria, nevoja apo uria. Ata i shtyn kompleksi i inferioritetit përballë modeleve që kjo shoqëri u ofron! Ku, për të qënë i dukshëm e të shpëtosh nga anonimati, duhet të kesh vithet e Kallashit bashkë me drogën, orën e Taulant Ballës, pasurinë e përfolur të Ridvan Bodes, apo të krysh salton e Edvin Ramës nga sahani i makaronave të Parisit në sarajet surrealiste të Surrelit!
Ata janë viktima të pavetëdijëshme të arrivizmit që mediat imorale amplifikojnë, duke sjellë vetëm kronologjinë e krimit të shoqëruar me garnityrën e pështirë të drithërimave të motrave Kajtazi, ecejaket bredharake të trimerëshës së Trimit, dhe natën hot, në hotelet e kodrave të liqenit nga 18 vjeçarja, ndërsa inskenonte rrëmbimin, pa u kujdesur të ofrojnë asnjë lloj filtri moral, apo kriter gjykimi mbi sa ndodh! Ata janë viktimë e dekadencës së moralit! E modeleve të pamoralshme të politikës, dhe të anti-vlerave që mediat u ofrojnë me një bombardim të pandërprerë. E ku anti-vlera ka zëvendësuar çdo lloj morali, e si një rit solemn, propozon adhurimin e triumfit personal, jashtë, mbi dhe përtej shoqërisë e përkufizimeve të saj mbi të mirën e të keqen.
Zoti na mëshiroftë!