Letër e Filip Shirokës dërgue Zef Sumës
I dashtuni Zef
(në Shkodër)
Vonë po i përgjegji letrës s’ate të 29 shtatorit, por më fal fajin se plaku bahet pak pritues, sado qi zemra i hitatë (thotë) me shkrue shpesh e gjatë. Po të falem nderës, si unë ashtu djali i em për urimet e ditës së Engjëllit (ditës së emnit?). Shpresoj se shpejt ke për me më diftue fejesën e motrave t’uja e edhe tanden se zemra më dishron me ndie mirë për vajzat e për djalin e dais s’em – Zoti ma baftë nafakë me vllazën.
Prej nji letre që më dërgoi z. Zef Duoda, u gëzova që paske gjetë një punë të mirë në Mirditë, e Zoti e ruejt edhe e ndihmoftë, për të gazmue prindërit e tij.
Po më the se më ke shkrue edhe dy letra të tjera, e po çuditem qi përgjegja ime nuk paska mrritë, ndoshta pse postat e katundit, ku gjindemi, janë porsi në kohë të Abdyl Hamidit!
Kryetari i postës që kemi këtu në Hadet asht mejhanexhi, shet venë, raki, ufull, spirto e duhan, e prej postet nuk fiton vetëm një gjysë groshi për francobollo qi shet, se nuk merr asnji rrogë…
Tash nji muej e gjysmë ministri i Postave ka ba nji ndryshim, posta e Hadetit hapet në stacion të udhës së hekurit, e letrat i marrin në stacion qi asht afër shtëpisë s’onë e kështu letrat nuk i hapin.
Të lutem më dërgo në letër një derhem farë perimesh, se nuk ka këtu, ndër këto ana, as në Misir. Prej sa letrave qi më dërgojnë miqtë e mi prej Shkodre, kam marrë vesht se shtëpiat e mdhaja kanë ra poshtë e sot janë çue disa qi përpara nuk u ndihej emni i tyne; sot paska në qytet tonë malcorë qi përpara ishin me opanga e gjubleta, janë vesh allafranga e po sallnisen qi me t’u knaqë zemra; mo Zot ma keq!.. Por nuk asht për t’u çuditë: edhe në Liban, edhe në Syrie, në Palestinë e njeti, mbas luftës së madhe, shtëpiat pasanike kanë ra keq e janë mkamë vogjlia, ashtu ka ra Perandoria e Rusisë, e Gjermanisë, e Austrisë dhe e Turqisë. Sepse: Bota rrokullon, dikë çon e dikë rrëxon!
Questo mondo è fatto di scale – chi precipita e chi sale.
por, sikur thotë turku: Shashkin zan eder – Bajram gelyr!
Veç i mjeri dauleti i turkut, priti se me gjahil-llëk vjen prap me lule Bajrami!
Të lutem falmeshendet zonjës nanës s’ate, zojave, motrave tuja, Zojë Roza Duoda, Zefit e gjithë atyne q’i bje ndër mend për plakun e shkretë Filip Shirokën.
N’e mram po të marr ngryk e po të puthi sytë e zez me gjithë zemër. Këtu po të dërgoj nji grimë letër për Zef Duoden, nji grimë për Z. Kolë Gugën (s’po di drejtimin) e nji grimë për z. Kol Shildinë, e me ju falë shndet e m’i thuej Kolës a e more letrën me fotografinë t’eme a jo?… M’a fal fajin, o Zefi i em, me këto 3 letra qi po mbylli.
Hadet, me 9 Dhetuer 1930
Gjith i yti,
F. Shiroka