Mesnatë… Tre akrepat e orës janë ngjeshë fort mbas njeni-tjetrit… si t’i friken diçkaje tmerri që ashtu padukshëm kërcënon… Të mos kalohet te dita tjetër… I kam ikë nji dite dhe po i hy nji tjetër dite, duke udhëtue nëpër terr të mesnatës… Befas, në vetminë e dhomës ku punoj deri vonë… ndjej zhurmë drynash, llozash dhe zinxhirësh… Kqyr rrotull… Asgja… Vetëm drita e ekranit ndrin mbi tastierë e më ndihmon t’i shkruaj e t’i lexoj çka po shkruaj… Ndejta mjaft kohë sot me shkrimin e Bedriut, të vëllait të Vilson Blloshmit për çastet e fundit para pushkatimit… e përcjellë gjithnji me dhimbje kët masakër të pushtetit mbi poetët shqiptarë… që duket si e mbetun pas ndër kohna… por, jo… ka ndrrue veç formë… Po e lexoja në heshtjen solemne të kësaj mesnate “Saharanë” e famshme të Vilsonit… Eh, dyzet vjeçe poezi… mijra vjet do të jetojë… se ruan thelbin e njerzores… “Saharaja ka shok… veç emrin e saj!”… dhe befas ndjej të zbrazen breshëri automatikësh… ngulen plumba metali në trupa të andërrt poetësh… Shoh përreth dhe më duket sikur rrëzohen njerëz, pemë, lule, zogj, vargje, andrra… O Zot, përsëri vdekje… Përsëri vrasje poetësh… Breshëritë sikur vijnë nga të gjitha anët… Vilsoooon… Geeeeeeenc….. oooo… eeeee… Jehon krejt dhoma… krejt qyteti… krejt atdheu vrasës… krejt bota… Vilsoooon… Geeeeeeenc….. oooo… eeeee… është Saharaja që me “rërë dhe gurë”, vret përsëri… ajo… Saharaja e heshtjes dhe urrejtjes… Saharaja që s’shkulet prej mendjesh të ndotuna… dhe breshëritë shtyhen e gjëmojnë ndër kohna… Edhe dje, edhe sot edhe nesër… Shtyhen ndër vende… prej Përroit të Firarit, në Zall të Kirit, prej Malit me Gropa te Kodra e Priftit… Kudo… Gjithkund… vetëm duke mbjellë vdekje të pafajshme… Sepse “kush s’sheh ëndrra, s’sheh as drurë…” Oh, në kët mesnatë të pagjumë… më duhet t’u bëj së paku nga nji kafe dy miqve që më vijnë nga botë të largëta qiellore… Dy djemve që shpërfillën të jetuarit si vemje… për të jetuar krenarë, sa të jetë bota… oh, mirseerdhet djema në natën time…
I përjetshëm ky udhëtim i Juaji drejt Lirisë…
.
Perkujtimorja Vilson Blloshmi dhe Genc Leka
Saharaja
(poezi nga Vilson Blloshmi 1973)
Saharaja, larg është Saharaja,
Saharaja shkëmb e rërë e gurë,
Që ka shok veç emrin e saja
e ngaqë s’sheh ëndrra, s’sheh as drurë.
Saharaja s’di të ndërrojë.
Ajo bluan gurë në mënt’ e sajë…
Saharaja s’ka këngë të këndojë,
Saharaja s’ka as lot të qajë
Saharaja nuk ka miq as shokë,
Saharaja nuk ka bijë e birë.
Saharaja është një copë tokë,
Thonë se dhe natën s’shkon mirë.
Natës s’i pëlqen në Sahara,
S’i pëlqen të ketë veç gurë për shtrojë;
Fjalë e dashuri e njerëz s’ka;
Perç’e saj e zezë s’ka ç’të mbulojë .
As dhe një s’e di si është kandisur
Me kët’ plagë mbi shpinë rruzullimi,
Porse thonë në botë është stisur
Kur i duhej njerëzisë mallkimi.
Saharaja e Blloshmit – ne dosjen gjyqsore
Kur ai për keq e mban në gojë;
Saharaja e mban vesh e qesh;
Saharaja fillon të gëzojë
Kur ne mallkohemi mes nesh.
E kur bie ndrojtur rrez’e diellit
Dhe mbi gurët e pamyshkët ndrit;
I ngjan vello savani i qiellit,
Shkretëtirës shket e shkrepëtit.
Prandaj kur urrejtje e fortë e nxehur
Mbi dikë mallkon e shfryn e shanë,
Që nga skuta del kujtimi i dehur
Dhe thërret menjëherë Saharanë.
Kur mallkimi çfryn e kur kujtimi
Në pusinë e harresës tret…
Kur hynë dielli e kur hesht thëllimi
Shkretëtirë e shkretë mbetet shkretë. Vilson Blloshmi 25.10.1973
Portali Radiandradi.com, prej 11 vitesh dhuron kontribute të përditshme në shumë fusha të kulturës, historisë dhe vlerave shqiptare. Herë pas here siti ka nevojë për mirmbajtjeje, rikonstruktim si dhe rikonceptim në formatin letër. Për ta mbajtur këtë punë shumvjeçare, ndër më seriozet dhe më të lexuarat që të vazhdojë aktivitetin bëhet e domosdoshme mbështetja e lexuesve.
To provide the best experiences, we use technologies like cookies to store and/or access device information. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Functional
Always active
The technical storage or access is strictly necessary for the legitimate purpose of enabling the use of a specific service explicitly requested by the subscriber or user, or for the sole purpose of carrying out the transmission of a communication over an electronic communications network.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Statistics
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
The technical storage or access is required to create user profiles to send advertising, or to track the user on a website or across several websites for similar marketing purposes.
