Nji mbramje fundshtatori…
nga Liridon Mulaj
Kjo fotografi dhe kjo poezi nga Liridon Mulaj
kushtuar mbrëmjes “Arti guxon të kundërshtojë…”
realizuar në Teatrin Kombëtar.
.
Asht nji mbramje fundshtatori
ku vetja përpëlitet mbas nji kujtimi
mbas nji shfaqjeje absurde në rrugët e Tiranës
mbushun me silueta humanësh të çrregullt,
me andrra të djeguna e fjalë të harlisuna
që stonojnë ngushticave të qytetit
Asht nji mbramje fundshtatori
Ku unë endem në memorien e nji artisti
të burgosun
të syrgjynosun
të varrosun për së gjalli
në dheun e tij
dhe ndjej aromën e djegun të tokës teme
që si vatër tërmetesh të nëndheshme
tundet fort nga hapat e urrejtjes
Dëshmitar kohnash të trishta
kur njeriu i ndërsente njeriut, njeriun
unë bahem njish me dhimbjen
e kjaj për kohën në të cilën ne të gjithë s’bashku
s’bamë sa duhet për njeni tjetrin
e vuej, bërtas i heshtun e mendoj
i tretun si fletë e djegun
n’karriget e nji teatri zhurmëmadh
në këtë mbramje, fundshtatori
.
29 shtator 2019
.
Marrë nga muri fb i Liridon Mulaj, 29 shtator 2019
.