Njihuni me Denata Ndrecën, poeten shkodrane në Firence
nga Enkeleda Bodini
Historitë e suksesit të shqiptarëve jashtë vendit, nuk kanë të sosur.
Janë shqiptarë që gjithmonë me punën e tyre kanë ngritur lart emrin e vendit tonë.
Një prej këtyre figurave të shquara është edhe autorja shkodrane,
Denata Ndreca, e cila prej shumë vitesh jeton e punon në Itali.
Në një intervistë për abcnews.al, ajo ka rrëfyer jetën dhe karrierën e saj në Itali.
Si shumë bashkëkombas të tjerë është larguar nga Shqipëria në vitin 1999. Në atë kohë, Denata kishte përfunduar studimet në Universitetin e Shkodrës, ndërkohë që shkruante e botonte në Revistën Pioneri si dhe fliste në Radio Shkodrën.
Pavarësisht, se ishte e formuar për moshën që kishte, sërish nuk e shihte të ardhmen e saj të sigurt në Shqipëri, për shkak të situatës që vendi po kalonte mbas 1997. Kështu vendosi të ndërmarrë vendimin e vështirë: ta lërë atdheun! Të nisesh në një vend të huaj, nuk ka qenë kurrë e lehtë për askënd, as për Denatën, e cila e kujton kështu, atë kohë: “Vështirësitë kanë qenë të mëdha, si për shumë nga ne. Pas atij udhëtimi nga porti i Durrësit në atë të Barit – me një biletë pa kthim, një tjetër jetë më priste. Me vete kisha vetëm një çantë të verdhë, e brenda një libër me poezi të zgjedhura të Nerudës. Kjo ishte e gjithë bota ime, ëndrrat e mia të bëra palë palë e më vonë të shkyera copë e copë”.
Edhe pse sfidat qenë të mëdha, Denata sërish diti si t’ia dalë.
Ajo përfundon Universitetin për “Shkenca të Formimit dhe Psikologji Zhvillimi” në Firence, ndërsa të shkruarit mbeti pasioni i saj më i madh.
“Mbijetesa nuk i lë shumë vend ëndrrave, por nganjëherë janë vetë ëndrrat ato që na ndihmojnë të mbijetojmë e të ecim përpara pa humbur identitetin tonë. Koncept ky që do të më shoqërojë gjithmonë.
E megjithëse me vështirësi të mëdha, nuk u shkëputa dot nga vetja ime, nga ajo që doja të isha e nga ajo që jam. Nuk u shkëputa dot nga poezia, sepse është e gjithë qenia ime…”, shprehet poetja.
Në vitin 2003, Denata botoi librin e saj të parë me poezi: “Rreth meje”, pastaj “Pa frikë”; “Një far në mjegull”; “Kohë e mohueme”; “Luledimër”; “Vajza e Urës së Vjetër”. Gjithashtu dhe librat për fëmijë “Karroca magjike” që i drejtohet botës së sëmundjeve për fëmijë; “Jam unë” që trajton temën e racizmit me gjuhën e më të vegjëlve… dhe se fundi përkthimi i saj “Një lumturi e vështirë” me poezite e Davide Rondonit.
Poezia është gërshetuar me të, si të ishte një pemë, dhe kur të kërruset ngadalë ngadalë nga vitet që ikin, ajo do të bëhet më e fortë. Poezia është vazhdimësia e saj, pa të nuk bën dot.
Denata është vlerësuar me shumë çmime të rëndësishme, por e quan kohë të humbur të flasë për to, pasi për të, çmimet më të bukura janë dhe do të mbesin njerëzit, lexuesit dhe dashuria e tyre, si dhe emocionet që ata çdo ditë i dhurojnë.
Denata është një poete që vazhdon të ecë përpara, por kokën s’harron ta kthejë kryet nga vendi i saj, sa herë që e ndjen dhe e sheh të arsyeshme. Për të Shqipëria është atdheu, e Shkodra shtëpia, kujtimet, fëmijëria.
“Shkodra është dallga e ndalur e liqenit, oborri me luledimër e lulebore”, thotë Denata, për abcnews.al.
Çdo ditë ajo mundohet të japë kontributin e saj si grua, si nënë, si një njeri që kërkon t’i rrijë pranë kujtdo në nevojë. Gjithashtu dha dy këshilla të vyera për të rinjtë: e para, është të mësoni të lexoni fjalët e pashkruara, sepse ato të shkruarat dijnë t’i lexojnë të gjithë dhe e dyta: Mos harroni se shkruhet mbi lëkurën e trupit… dhe jo mbi fletë, sepse vetëm kështu mund të jeni të vërtetë.
Denata është një shqiptare me të cilën të gjithë krenohemi. Ajo ndau historinë e saj me ne, duke treguar se gjithmonë mund t’ia dalësh, nëse nuk resht se punuari për ëndrrat…
.
Marrë nga abcnews.al, 19 Janar, 2021