Platoni përballë dy pyetjeve
Platoni, i cili s’ishte pa kurrë tue qeshë, edhe e kishte shtrëngue vedin nën moton me i shmangë tana të këqijat poi edhe situatat e pakandshme shoqnore, nji ditë u përball me dy pyetje, e para ishte: Cilat sjellje të njerëzve ju kanë befasue ma së shumti? Platoni i rendit me radhë: ata që mërziten si fëmijë e nxitojnë me u rritë, e ma mbas pendohen për fëmininë e tyne, ata që humbin shëndetin me fitue pare, e mandej shpenzojnë gjithçka për me e rifitue ate edhe ata që shqetësohen për të nesërmen, tue harrue të tashmen. Në fund të fundit, ata nuk jetojnë as të sotmen e as të nesërmen. Ata jetojnë sikur s’kanë me vdekë kurrë, e vdesin si t’mos kishin jetue kurrë… Më mbas i erdh pyetja e dytë: Çfarë sugjeroni? Plaku i urtë ia renditi sërish: Mos u mundoni me kënaqë gjithkënd, e vetmja gjà që duhet me ba asht me e lanë vedin me dashtë, po ma e randësishmja e jetës s’asht me pasë gjithçka po me pasë gjithnji nevojë për të paktën e domosdoshme…