- Alma N. Liço
Reflektime gjatë leximit të nji libri mbi Dosjet
nga Alma N. Liço
Sapo kam përfunduar së lexuari librin me dokumente dhe shënime, titulluar: “Njeriu përballë përbindëshit”, të Jozef Radit.
Ndonëse i përkas atij brezi që e ka jetuar dhe vuajtur persekucionin komunist pothuajse në të gjithë kohështrirjen e tij, rizbuloj me dhimbje se dokumentet/ dosjet e pafundme të publikuara lidhur me përndjekjen mizore ndaj një fshatari të thjeshtë, të quajtur Musa Sina, të lënë vërtet pa frymë.
Një numër i pafund sigurimsash dhe bashkëpunëtorësh të tyre, emra dhe pseudonime të çdo lloji, me plane dhe detyra konkrete për të përndjekur, të përgjuar, manipuluar atë të ngratë, të sëmurë dhe të paarsimuar, është impresionues po edhe qëndrimi i tij në kalvarin e këtij persekucioni të shtrirë në disa dhjetra vjeçare, përgjigjet e qarta dhe të guximshme veçanërisht në hetuesi dhe procese gjyqësore për kohën sëcilës i referohen.
Më kanë mbetur në mendje shumë prej tyre… por do të kujtoja një dialog në dukje të thjeshtë, por me një domethënie të madhe, ndërmjet tij dhe një ish funksionari të lartë të Partisë, ndërkohë që të dy po vuanin dënimin në burg… (ky i fundit si pasojë e luftës brenda llojit).
Ish funksionari:
-Musa! së paku ty të vijnë fëmijët dhe familjarët për të të vizituar, ndërsa mua nuk më vjen askush.
Musai: -Eshtë e vërtetë, por ka një shpjegim për këtë! Ti fëmijëve të tu u ke mësuar se nënë kanë Partine dhe baba Enverin, ndërsa unë atyre të mijve u kam mësuar se nëna asht ajo që i lindi, ndërsa babai i tyre jam unë!
Etj… etj…!
Marre nga Muri i FB i Alma N. Liços, 4 janar 2023