Rrëfime nga Katovica Shqiptare
nga Kujtim Cekani
I ati në burgje ngulte thumba pishe në thonj…
e bija dëmshpërblente burgjet!!
.
Ishte viti 2004.
Vija nga Italia në Shqipëri dhe ndaloj tek daja im në Durrës, Sheme Muzhaqi. Me merr dhe më thotë. Do të takohemi me një mik timin për kafe. I hipim makinës dhe shkojmë në qendër të Durrësit dhe ulemi në një lokal. Mbas pak aty vjen një zotëri me trup mesatar i qeshur dhe me një ecje të shpejtë. Ulet në tavolinë dhe na jep dorën.
Agron Golja jam, me orgjinë dibran, mik internimi në Tepelenë. Takohemi mbas 50 e ca vjetësh – më thotë daja. Po i ndiqja me vëmendje muhabetet e tyre, çfarë tregonin për kampin famëkeq të vdekjes në Bënçë të Tepelenës.
Atë kohë kishte dalë një ligj që kush kishte qenë në burg apo i internuar të shkonte te Ministria e Drejtësisë, etj etj. Si të gjitha mashtrimet që komunistët kanë nxjerr këto 25 vite. I marr në makinë të dy dhe nisem me ta për Tiranë. Agroni në vend të parë. Ndaloj tek Ministria parkoj makinën dhe futemi brenda.
Ishte një radhë e gjatë me njerëz të lodhur e fytyra të rrudhura nga vuajtjet. Erdhi koha dhe shkuam tek sporteli, ku një Zonjë filloi të shpjegojë. Agroni ia qepi sytë dhe nuk po ja ndante. Po i lexonte emrin që kishte shkruar tek kartoni në gjoks.
-Më fal i tha, çfarë e ke filanin? (nuk më kujtohet emri)
Zonja ja ktheu: Baba! Agroni u prish në fytyrë.
Si – i tha – ti je e bija e filanit. Po babai yt më ka ngulur thumba pishe në thonj në burg dhe ti je ngarkuar të na dëmshpërblesh për krimet e tët eti…?! Dhe u kthye mbrapsh dhe doli nga ministria dhe bashkë me të edhe unë e daja im që kishim ngelur pa fjalë nga ajo skenë e pabesueshme…
Ja kjo është një histori e përjetuar në vetë të parë…
Dhe kjo histori vazhdon…