Të përshndes o Zog – poezi nga Jacques Prevert
Të përshndes
o grifshë ujnash t’errta si qymyri
që dikur ke njoftë
zogun e prrallave
zogun e zjarrmit dhe zogun e rrugve
zogun e hamejve dhe djelmoshave të çmendun
Të përshndes
o zog argëtues
o zog i qeshun
unë ndezem
në nderin tand
dhe tretem
ndër mishna, ndër eshtna
e ndër flakë fishekzjarresh
shkallareve të bashkisë
në sheshin Saint-Sulpice
në Paris
ku ti kaloje si vettima
e un s’isha veç nji djalosh
qi qeshja mes gjetheve të vjeshtës
Të përshndes
o zog argtues
o zog kaq i lumtun dhe kaq i bukur
o zog i lirë
o zog i barabartë
o zog vllaznor
o zog i lumtunisë së natyrshme
Të përshndes dhe kujtoj
orët ma të bukura…
Të përshndes o zog ambëlsie
o zog i ma t’parave ledhe
kurrë s’kam me e harrue gazmendin tand
kur ngjiteshim atje maje kulle
o zog i mrekullueshëm hareje
që ma shkelshe synin
e me flatra m’kallzoje për
krrakrrimën e zogjve të moralit
t’mjerat viktima njerzore
e çnjerzore
korbat e gjelbërt në Saint-Sulpice
zogj të trishtë ferri
zogj të trishtë parajse
që vërtiteshin përreth ndërtese
pa mujtë me e pa midis turme
at vajzën që e hapte paksa kmishën
para djalit të verbuem dashnie.
Të përshndes
o zog i dembelave
o zog djelmoçash të dashuruem
Të përshndes
o zog viril
Të përshndes
o zogu i qytetit
Të përshndes
o zog i paqenun
o zog i periferive
zog i Gros-Caillou
zog i Petit-Champs
zog i Halles, zog i të Pafajmve
zog i Blancs-Manteaux
zog i Roi-de-Sicile
o zog i nëntoksorve
o zog i pastruesve të haleve
o zog i qymyrxhinjve dhe i rreckashitësve
o zog i Berretave të rrugës Rosiers
Të përshndes
o zog i të vërtetave të para
o zog i fjalës së dhanë
o zog i sekreteve të ruejtuna me kujdes
Të përshndes
o zog trotuaresh
o zog proletarësh
o zogu i Nji Majit
Të përshndes
o zog qytetar
o zog i ndërtesës
o zog i furrnaltave dhe i njerzve energjikë
Të përshndes
o zog i grave me orë
o zog i njeriut prej bore
o zog i diellit dimnor
o zog i Fëmijve të Mbikqyrun
o zog i Tregut të Luleve dhe i zbutsit të qenve
Të përshndes
o zog i endacakve
o zog i të mirëve kot e m’kot
o zog i metropolitanës n’qiell të hapët
Të përshndes
o zog i lojës me fjalë
o zog i shakave me dorë
o zog i shakave katundare
Të përshndes
o zog i kënaqsive të ndalueme
o zog i të dëshpëruemve
o zog i qyqarëve
o zog i vajzave nana dhe i kopshteve publike
o zog i dashnive të pagjurmëta e vajzave publike
Të përshndes
o zog i ushtarëve me liridalje
o zog i të mbingarkuemve
o zog i prroskave, o zog i karakatinave
Të përshndes
o zog i spitaleve
o zog i Salpetriere
o zog i Amësisë
o zog i rrugaçërive
o zog i mjerimit
o zog i dritës së ndërpreme
Të përshndes
o Feniks i fuqishëm
dhe të emnoj
President i Republikës së vërtetë të zogjve
dhe t’baj nji dhuratë paradhanie
nga fundi i jetës sime
me qëllim që ti t’rilindesh
kur un të kem vdekë
prej hinit të atij që ishte miku yt.
(Marrë nga libri “Prevert – Poezi të pabotueme dhe sekrete)
Përktheu Jozef Radi/ mars 2014