Unë e Baba n’mulli…
nga Bukra Hysenukaj – Kastrati
N’at prrue, rrjedhës t’cilit gjithkund tjetër kishin me i thanë lumë, janë kanë dy mullijt e Hysenukaje. Prroni që sot gati ka shterrë përshkojke nji luginë krahhapune me nji pjerrtsi t’fortë, çka e ka ba vendin e duhun me u ndërtue aty mullijt. Lugjt e tyne degzojshin krejt pak ujë prej tan asaj rrjedhe t’rrmyeshme akull t’foftë, verë e dimën. Unë mbaj mend ka blue, vetëm mullinin e poshtëm. I epërmi nuk ish vndue n’punë prej viteve kur u kooprativizue gjiçka. Për aq tokë sa na kish met, nji mulli i mjaftojke 10 katundeve. Mullini i poshtëm, qysh thanke Baba, s’e kish shoqin n’Malsi se gurt i kish prej Mitrovice. Sot, sa her ndigjoj për heroizmat e mitrovicasve, m’vijnë ndërmend gurt e atij mullini, si bluen tan jetën e prap s’u sosën. S’pari n’mulli kam shkue me Babën. Edhe sot e maj mend at thes n’shpind t’tij, mush ma pak se gjysa me drith morav e ù mas tij. Duhet t’jetë kanë pranvera, kur rezervave dimnore u vjen fundi. Po, pranverë asht kanë se prroni i mullinit ushtojke prej ujit t’shtuem që prujke bora e shkrime malesh. Kur kam hy s’pari n’mulli, jam tutë. Mullini ish i ndërtuem prej drrasash. N’shtruem, drrasat kishin hapsinë ndërveti, sa rrjedha e ujit poshtë tyne, ta shtike frikën deri n’asht, por isha me Babën. Mullini asht mishërimi ma i plotë i t’dhanave mà t’bekueme t’Zotit. Mullini asht bukë, ujë, gurë e dru. Baba i ngjiti kadal dy shkallë e zhgarkoi drithin n’lug t’drunit që kish formën e nji hinke gjigande. Unë po pritsha tan kureshtje, qysh mundet me u bà drithi miell, kur tan ajo çka pajsha, ishin dy gurë ndërmjet dy lugjeve druni. Baba u ul e mbi njanin gurë, vndoi nji tip spatule drunit, ma e vogël se nji shplakë dore e gurt nisën me u sjell. Kur kam pa shumë ma vonë në tv, tuj vndue n’punë gramafonët e vjetër, m’asht dokt ai momenti krejt si i mullinit. N’t’dyja rastet ka nji mjet aq t’vogël që vndo n’punë e që sjell krejt botën. Sa t’freskt e kam n’kujtesë at momentin kur muzikaliteti i nji orkestre prej uji, guri e kokrrash drithi, filloi me prodhue at pluhnin magjik. Veç çka pash, Baba ma shpjegoi edhe me fjalë krejt procesin e t’bluemes. E lam thesin skej lugi e sipër tij nji enë druni që shërbejke me marr miellin e dolëm tuj e avitë derën që kurr s’pat nevojë me u myll me dry. Baba e dijke mirë kohën, edhe me minuta kur afrojke fundi i blojs.
(Foto e marre nga FB “Sofra e Gollakut”)