Varfëria dhe dinjiteti!
Roberto Benigni ka thënë:
“Prindët më dhanë dhuratën ma të madhe: varfërinë.Në mjerimin tonë, ne ndiheshim princa.Të gjithë flinim së bashku në një shtrat, dhe bota ishte e gjitha e jona.Është varfëria ajo që të bën të pasur, sepse kur i përket botës, edhe bota të përket ty. Prindët e mi s’dinin as të lexonin e as të shkruanin, por më kanë mësuar se, edhe kur të mungon gjithçka, mund të jetosh për bukuri dhe me dinjitet!”
Una volta Roberto Benigni disse: «I miei genitori mi hanno fatto il regalo più grande: la povertà. Nella nostra miseria, eravamo principi. Dormivamo tutti insieme in un letto, ma il mondo ci apparteneva. È la povertà che ti rende ricco, perché quando appartieni al mondo, il mondo ti appartiene. I miei genitori non sapevano né leggere né scrivere, ma mi hanno insegnato che, anche nella mancanza, si può vivere con bellezza e dignità.» (teksti origjinal)
Marrë nga web