Veni, vidi vici…*
nga Milaim Nela
Erdha, ju tregova të vërtetën e duket se nuk keni ndërmend të dëgjoni!
Erdha ta vendos një tullë në mbrojtje të vërtetës dhe dinjitetit bash atëhere kur të gjithë hijenat i ishin sulur për ta shqyer e shumë pak mendonin se mund të fitohej. Kjo edhe sepse mendonin si ishin me Amerikën e madhe e me ambasadat!
Qëndrova fort siç qëndruan një pjesë e madhe e njerëzve me dinjitet, sepse po mbronim të drejtën ndaj së padrejtës!
Nuk jam penduar për asgjë e asnjë sakrificë!
Por, kjo që po ndodh para syve tanë është e papërtypshme, e pamoralshme e nuk mundem ta gëlltis.
Nuk mund ta toleroj këtë hipokrizi dhe paftyrësi që kalon çdo kufi morali!
Në fund të fundit për çfarë jetojmë e luftojmë!
Për pak fytyrë e dinjitet. Kështu më kanë mësuar të parët.
E nuk shkel mbi këtë për asnjë çmim!
Nuk do të harxhoj më as frymë e as energji!
Nuk më vjen keq për juve, sepse e meritoni fatin që keni gatuar!
Jo! Më vjen keq për ata që ju besojnë verbërisht e ju në fakt po i merrni në qafë.
Tani po largohem, me keqardhje sigurisht.
Në fund të fundit kush jam unë që t’ju jap mend!!?
Ndoshta jam krejt i gabuar në qëndrimet e mia e sinqerisht shpresoj me gjithë shpirt të jem gabuar!
Po largohem që të mos jua prish sadopak “fitoren e padiskutueshme!”
Mirupafshim!
Zoti ju ndihmoftë e mëshiroftë!
Milaim Nela, 22 dhjetor 2024
Ps. Titulli redaksional – Veni, Vidi, Vici (Erdha, pashë, fitova) – Fjalë me të cilat, sipas asaj që raporton Plutarku (Caes. 50, 6) dhe shkrimtarë të tjerë, Jul Cezari shpalli fitoren rrufe të arritur mbi Farnakët më 2 gusht 47 p.e.s. C. afër Zelës në Pontus. Frazë, shumë e njohur dhe shpesh e perifrazuar në mënyra të ndryshme, përmendet mbi të gjitha për të treguar ose shpallur suksesin e shpejtë dhe arritjen e lumtur të ndonjë sipërmarrjeje, po edhe për të dëshmuarse një njeri lufton për ta njohur të vërtetën.